به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، پایگاه العهد لبنان در یادداشتی به بررسی دلایل هراس عربستان از جمهوری اسلامی ایران پرداخت که ترجمه آن بدین شرح است:
این روزها کسی نیست که در دشمنی عربستان با ایران تردید داشته باشد. ده ها سال است که عربستان ایرن را در لیست کشورهای دشمن خود قرار داده و هراس از گسترش نفوذ و قدرت ایران در همه جا گریبانگیر آل سعود شده است. در این میان برخی هم بر این باورند که آل سعود به افزایش روزافزون قدرت نظامی ایران حسادت می‌کند و برخی دیگر نیز معتقدند آل سعود از مشاهده تصویر تهران پیشرفته خشمگین است؛ تهرانی که این روزها به قدرتی بزرگ تبدیل شده که در سطح بین المللی و معادلات جهانی نقش مهمی دارد.
کینه و نفرت فراوان آل سعود از ایران باعث شده در برخی اظهار نظرهای خود، خطر ایران را هم ردیف خطر اسرائیل بدانند و از سوی دیگر دفاتر و مراکزی جاسوسی برای به دست آوردن آخرین اخبار ایران تاسیس کند و در این راه از هزینه کردن مبالغ هنگفت دریغی نداشته باشند و تمام توان خود را برای بر هم زدن اوضاع داخلی ایران به کار بگیرند.
نفرت و کینه عربستان نسبت به ایران واقعیتی است که اسناد ویکی لیکس نیز از آن حکایت دارد؛ اسنادی که حاکی از موارد متعدد تلاش عربستان برای رصد ایران و پیگیری حرکات و مواضع مسئولان ایران در شرق تا غرب می باشد تا شاید در این میان به چیزی دست پیدا کنند که آرام کننده کینه بی سبب آرام شدن کینه بی سبب آنها نسبت به ایران باشد.
اسباب هراس عربستان از ایران
انیس النقاش مسئول هماهنگی شبکه تحقیقات استراتژیک "الامان" عقده مسئولان عربستان نسبت به ایران را ناشی از چند سبب و انگیزه مختلف می داند:
نخست اینکه ایران توانسته با انقلابی مسالمت آمیز توانست به یک جمهوری اسلامی تبدیل شود و همچون شراره ای از آتش برای آل سعود باشد. دوم عامل نیز شعار استعمار ستیزی ایران و مبارزه با آمریکا و صهیونیست ها است که موجب خشم آل سعود شده است و اما سومین عامل در رهبری خط مقاومت توسط ایران نهفته است که همچون نمکی بر زخم آل سعود است. حمایت ایران از جبهه مقاومت پس از سقوط رژیم شاه پهلوی هیچ گاه برای امرای عرب خوشایند نبوده؛ چرا که این امرا در همین زمان حامی اجرای سیاست های آمریکا بوده اند و همین عامل نیز سبب برخورد متفاوت و متناقض امرای عرب با ایران پهلوی و ایران اسلامی می باشد؛ چراکه زمانی هماهنگی آنها با ایران پهلوی در نهایت حد ممکن بود به ویژه هماهنگی در زمینه تضعیف قدرت های انقلابی منطقه.
البته دشمنی و خصومت آل سعود با ایران به این عوامل محدود نمی شود بلکه به عنوان مثال باید گفت که نتایج نا امید کننده و دور از انتظار حمله آمریکا به عراق نیز موجب خشم و عصبانیت آل سعود شد.
عربستان گمان می کرد که ورود واشنگتن به باتلاق عراق موجب افزایش نفوذ عربستان در منطقه می شود، اما توفان های عراق باعث شد اوضاع بر خلاف مسیر حرکت کشتی آرزوهای عربستان رقم بخورد.
عامل دیگری نیز که در این زمینه می توان به آن اشاره کرد عبارت است از بحران سوریه و هم پیمانی ایران و سوریه و عراق که باعث شد جنون فرزندان عبدالعزیز بازگردد و علاوه بر اینها در جنگ های منطه نیز ایران توانست بر جایگاه حامی مقاومت ملت ها جلوس کند که این نیز موجب ناراحتی آل سعود شد؛ چرا که این خاندان و رژیم همواره به دنبال دامن زدن به اختلافات مذهبی و طایفی میان ملت های منطقه بوده اند و تلاش کرده اند ایران را به عنوان دشمن ملت ها نشان دهند تا شاید از این رهگذر بتوانند ضعف سیاسی خود در برابر ایران را جبران کنند.
